Blog entry # 2 by Megan de Leon

Karapatan – isang makapangyarihan na gawi ng mga tao na ipinaglalaban para magawan ng kilos ang nararapat para sakanilang ikabubuti. Marahil hindi lahat ng kababaihan ay nakakaranas ng hindi makatarungan na pagtanaw ng kani-kanilang karapatan. Bagkus nito, ang mga Pilipina ay nakakaranas ng mga karumal-dumal na pagkababa ng tingin sakanila sa pag-aabuso ng kanilang kasarian, katangina, at katawan.

Ang grupo ng Gabriela ay tumayo para maging lunas sa isyu ng mga kababaihan sa kanilang mga karapatan. Sila ay gabay ng mga babaeng takot humarap at ipaglaban sa hustisya ang kanilang karagdagang nilalaman ukol sa kanilang mga paniniwala. Masasabi ko sila ang dapat maging ehemplo o idolo ng mga babae dahil wala silang kinakatakutan para lang ipaglaban ang ating uri. Ang ating paniniwala ay binibigyang halaga at importansya sa mga katauhan at naisasaad ito sa kaalaman ng gobyerno upang gumawa ng kilos na maitigil na ang pag-aabuso.

Ang isyu nais ko pag-usapan ay ang “Filipina Male –order brides”. Ito ay marahil walang kinalaman ang pagkalahatan sa isyu na ito lalo na’t hindi naman pinapakinggan ang boses ng kababaihan sa kanilang mga karapatan. Ang “Filipina Male-order brides” ay isang “order” na nilalaman ang mga Pilipinang binebenta sa mga dayuhan sa pamamaraan ng internet or catalog para sa kanilang “bride-to-be”. Ang catalog na iyon ay nilalaman ang kanya-kanyang impormasyon katulad ng pangalan, edad, kanilang mga litrato etc. at ito ay pinipili at binibili. Ibang mga binibiling Pilipina ay binabayaran ng mga Amerikano at ito ay magbibigay ng pamasaheng lumipad papuntang Estados Unidos at ito ay magpapakasal na.

Ang rason bakit gusto ko pag-usapan ang ganitong isyu ay hindi ito katumbas ng mga usapan na rape or prostitution dahil ang “Filipino male-order brides” ay may karagdagang benepisyo ngunit naipapakita parin ang “pagbebenta ng katawan”. Sadyang makatarungan ba na ibenta ang katawan para lang magtayo ng negosyo sa mga naghahanap ng “Filipina brides” at pumatol naman ang mga nasa catalog para makakita ng pera, at lumipag papuntang USA at masabing may asawa na?

Sapat na larawan na ito sa pagtingin sa ating bansang hirap, na hindi man lang mabigyan ng moral na trabaho at “binebenta” na lang ang kanilang sarili sa mga dayuhan at masabing may asawa para sa kanilang kita. Isang malaking pag-asa ang nabibigay ng grupong Gabriela upang mamulat ang mga mata ng mga kababaihan pumapatol sa ganitong klasing uri ng pagkikita dahil hindi nila nararamdaman na isang pag-aabuso na ito sa kanilang katawan lalo na ang kanilang moralidad.

Sa kasalakuyan, naipapakita na ang halaga ng kababaihan bilang mababa sa paraan na ginagamit na lang ito bilang “commodity” para lang maibenta ang sadyang mga produktong nilalaman ang katawan ng mga babae. Nakikita ito sa iba’t-ibang aspeto at anyo ng medya sa telebisyon, tabloids, magasins. Katumbas na ng mga gamit ang paggamit ng imahen ng kababaihan upang makabenta at nakakalungkot isipin na ito ay binebenta lang sa murang presyo. Sadyang isang isyu ito na masasabing isang midyum na lang pala ng pagbenta ang katawan ng mga babae. Pati narin sa mga klaseng komersyals nito katulad ng mga alak, panglalakeng magasins, at pang-tsismis na tabloids. Maipapasok ang tanong, kailangan ba talagang gamitin ang katawan ng babae upang gumanda ang mga magazine covers? Maibenta ang mga murang dyaryo, at maimpluwensya bumili sa mga ma-senswal na komersyals?

Maihahambing na rin ito sa mga pelikulang ipinagbabawal ng MTRCB na masasabing “pornography” katulad ng Prosti, Xerex, Scorpion nights, na ginagamit ang katawan ng mga babae para makabuo ng istorya at pelikula na maipapaktia sa mga manonood.

Minsan hndi na naipapakita ang halaga ng produktong ibinebenta kung hindi binibigyan tuon lalo ang kababaihan sa isyu na ito.